رابطه سبک های دلبستگی و سازگاری اجتماعی: نقش واسطه ای هوش هیجانی

هدف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، تعیین ﻧﻘﺶ واسطه ای هوش هیجانی در راﺑﻄﻪ بین سبک های دلبستگی و سازگاری اجتماعی بود. 206دانشجوی سال اول مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز با استفاده از روش نمونه برداری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه سبک های دلبستگی (هازن و شیور،1987)، فرم کوتاه شده پرسشنامه هوش هیجانی (پترایدز و فارنهام، 2001) و سیاهه سازگاری اجتماعی (بل، 1968 نقل از فرقدانی، 1381) پاسخ دادند. نتایج نشان دادند سبک های دلبستگی ناایمن دوسوگرا و اجتنابی به طور منفی و معنادار سازگاری اجتماعی را پیش بینی می کنند. علاوه براین، هوش هیجانی در رابطه بین سبک های دلبستگی ناایمن و سازگاری اجتماعی دارای نقش واسطه ای بود. بنابراین، می توان چنین نتیجه گیری کرد که با ارتقای هوش هیجانی و آگاه کردن خانواده ها در زمینه تأثیر منفی سبک های دلبستگی ناایمن، می توان تا حدودی از مشکلات سازگاری اجتماعی دانشجویان کاست.